طبق اطلاعات غیررسمی که از وکلای حاضر در مناطق زلزله‌زده به دست آمده آخرین مقررات مربوط به اخذ «اجازه‌ی سفر» (yol izni) در رابطه با پناهجویان «تحت حمایت بین‌المللی» و «محافظت موقت» بدین شرح است:
گویا درباره‌ی اجرای مقررات جدید مرتبط با «اجازه‌ی سفر» در عمل تفاوت‌هایی دیده می‌شود. طبق مقرراتی که در روز 7 فوریه وضع شد، اخذ «اجازه‌ی سفر» برای پناهجویان ساکن ده شهر زلزله‌زده فعلا لغو شده و پناهجویان به جز شهر استانبول می‌توانند به شهرهایی سفر کنند که نزدیکانشان در آن زندگی می‌کنند یا می‌توانند نیازهای ضروری و ابتدایی خود را در آن شهرها برطرف کنند. پناهجویان با رفتن به اداره‌ی مهاجرت شهرهای مربوطه می‌توانند برگه‌ی «90 روز اجازه‌ی سفر» خود را دریافت کنند. در زمان ثبت این درخواست، پناهجویان باید اطلاعات هویتی و آدرس بستگان و نزدیکان خود که در آن شهر ساکن هستند را به اداره‌ی مهاجرت ارائه دهند.
تفاوت‌هایی که در اجرای این مقررات دیده شده را می‌توان به شرح زیر توضیح داد:
برای پناهجویانی که از شهرهای قهرمان‌ماراش، هاتای، غازی‌عینتاب، آدیامان و مالاتیا به شهرهای دیگر رفته‌اند «اجازه‌ی سفر» 60 روزه به صورت رسمی تأییده شده است. به خاطر آنکه این نوع «اجازه‌ی سفر» حق تغییر شهر محل اقامت را به همراه نمی‌آورد تا زمانی که از طرف اداره‌ی مهاجرت مقررات جدیدی وضع نشود، در پایان زمان «اجازه‌ی سفر»، پناهجویان باید به شهرهای اصلی محل اقامت خود بازگردند.
طبق مشاهدات، در رابطه با خارجیان زلزله‌زده‌ی شهرهای آدانا، عثمانیه، شانلی‌اورفا، کیلیس و دیاربکر خروج از شهرهای محل اقامت بدون داشتن «اجازه‌ی سفر» دچار محدودیت شده و برای خروج از شهر باید به اداره‌ی مهاجرت شهر محل اقامت اصلی خود درخواست دهند (درخواست را می‌توان از طریق سایت e-devlet ثبت کرد). ارزیابی این درخواست نیز با توجه به میزان خسارتی که ساختمان محل اقامت فرد خارجی دیده انجام خواهد شد.
تخلیه و انتقال پناهجویان زلزله‌زده از منطقه از طریق هوایی نخواهد بود، پناهجویانی که با امکانات خود نتوانسته‌اند از منطقه خارج شوند و منتظر انتقال هستند، باید به نقاط مشخص «تخلیه» (به جز فرودگاه‌ها) مراجعه کنند.
برای پناهجویان زلزله‌زده (مشخصاً از 10 شهر زلزله‌زده) که به شهر دیگری رفته‌اند، در شهر مقصد امکان اسکان از طریق نهادها و موسسات دولتی/عمومی فراهم نخواهد بود.
در شرایطی که پناهجویان زلزله‌زده در شهر مقصد امکان برطرف کردن نیازهای ابتدایی خود را نداشته باشند، نباید آن شهر را ترک کنند و باید طبق برنامه‌ریزی‌های مربوط به همان شهر حرکت نمایند.
